PODRÓŻE Z WEHIKUŁEM CZASU

Cremona – miasto Stradivariusa

Cremona to miasto oddalone niecałe 100 km od Mediolanu (dokładnie 1,5 h samochodem). Słynie z lutnictwa i produkcji nugatu, tzw. torrone, tak bardzo popularnego w okresie bożonarodzeniowym. To tutaj urodził się i działał słynny Antonio Stradivari – twórca instrumentów smyczkowych, takich jak: skrzypce, altówki, wiolonczele, gitary i harfy.

Piazza del Comune lub Piazza del Duomo to jeden z najpiękniejszych placów północnej Italii. Od wieków skupiał władzę zarówno obywatelską, jak i religijną. Bardzo charakterystyczne zestawienie cegły z białym i czerwonym marmurem, to cechy, które wyraźnie odznaczają zabudowania centrum.

Kaplica Sykstyńska w Dolinie Padu

Cattedrale di Santa Maria Assunta to jedna z najpiękniejszych świątyń w północnych Włoszech. Zbudowana w stylu romańskim w 1100 roku, została wielokrotnie przebudowana. Obecnie zawiera wiele elementów architektonicznych zarówno gotyckich, jak i barokowych. W głównej fasadzie z białego marmuru z Carrary i czerwonego z Werony, znajduje się duże, centralne okno rozetowe, dwupiętrowa loggia i portyk z posągami Sant’Imerio, Matki Boskiej i Sant’Omobono. U jego podstaw wylegują się dwa, romańskie lwy, tak często fotografowane przez przyjeżdżających tutaj turystów.

Wnętrze świątyni ozdobione jest niezwykłym cyklem fresków, które przyniosły jej tytuł Kaplicy Sykstyńskiej w Dolinie Padu. W nawie głównej znajdują się prace Boccaccino, Bembo i Melone, które przedstawiają historie z życia Maryi i Męki Pańskiej. Natomiast w kontrfasadzie znajdują się następujące po sobie epizody ukrzyżowania, złożenia do grobu i zmartwychwstania Chrystusa, autorstwa malarza Pordenone.

Baptysterium

Baptysterium w Cremonie ma aż 34 m wysokości i 20,5 m szerokości. Zostało zbudowane w 1167 roku na planie ośmiokąta, z innowacyjną kopułą, która wyprzedziła Brunelleschiego we Florencji aż o dwa wieki. Wewnątrz znajduje się piękna chrzcielnica, posąg Archanioła Gabriela oraz trzy ołtarze.

Ratusz i Loggia dei Militi

Palazzo del Comune – ratusz miasta, z ceglaną fasadą, to obiekt pochodzący z 1206 r. Jego oryginalne wnętrze składało się z jednej, dużej sali spotkań politycznych, którą następnie podzielono na trzy mniejsze, tworząc: Sala dei Violins, Sala della Consulta i Sala dei Quadri.

Drugim budynkiem cywilnym na placu jest Loggia dei Militi, której nazwa związana jest z funkcją obiektu – to tutaj zbierała się milicja miejsca. Budynek stworzony pod koniec XIII w. składa się z dużej werandy i ma tylko jedno piętro z trzema ostrołukowymi oknami na dłuższym boku i jednym na krótszym. Pod portykiem znajduje się symbol Cremony: Herkules, jej mityczny założyciel, który dzierży herb miasta.

Torrazzo – najlepszy punkt widokowy w mieście

Torrazzo – symbol miasta, to najwyższa 112 metrowa, kamienna wieża we Włoszech. To również dzwonnica katedry w Cremonie, na której szczyt prowadzą dokładnie aż 502 schody.

W rzeczywistości składa się z wież z różnych okresów, które nakładały się na siebie. Na czwartym piętrze znajduje się zegar astronomiczny mierzący 8,5 metra, o dwa metry większy niż słynny Big Ben w Londynie. Dzięki zegarowi śledzić można wiele zjawisk astronomicznych: faz Słońca i Księżyca, jest w stanie wskazać ruch gwiazd, zaćmienia, przesilenia i równonoce. W dzwonnicy znajduje się 6 dzwonów z 1744 roku. Poświęcone są świętym, w tym Sant’Omobuono, patronowi Cremony. Według legendy w złotej kuli umieszczonej na szczycie Torrazzo, znajduje się kawałek Krzyża Chrystusa i inne relikwie.

To stąd rozciąga się zapierający dech w piersiach widok na całe miasto, które charakteryzują czerwone, terakotowe dachy i dobrze przemyślany układ urbanistyczny, z wyraźnie zaznaczonymi, poszczególnymi ulicami Cremony.

Lutnictwo

Cremona nazywana też stolicą skrzypiec, jest kolebką włoskiego lutnictwa, czyli umiejętności wytwarzania najbardziej wyrafinowanych instrumentów muzycznych. Warto podkreślić, że sztuka lutnicza już od 2012 r., znajduje się na liście Niematerialnego Dziedzictwa UNESCO.

W 1530 r. lutnik Andrea Amati wykonał skrzypce, które miały jakość dźwięku znacznie wyższą niż zwykłe instrumenty tamtych czasów. Zyskały popularność na dworach królewskich w całej Europie. To na przełomie XVII i XVIII w. Antonio Stradivari, uczeń wnuka Amati, zaprowadził sztukę lutniczą na wyżyny.

W Cremonie znajduje się nowe, bo otwarte w 2013 r., Muzeum Skrzypiec na Piazza Guglielmo Marconi. To tutaj możliwym jest odkrycie pięciu wieków lutnictwa kremońskiego, między sztuką a rzemiosłem, kreatywnością a tradycją. Prezentowane są w nim skrzypce wielkich mistrzów: Amati, Stradivari i Guarneri. W Muzeum znajduje się również pracownia lutnicza, w której można podziwiać jak powstaje instrument strunowy i posłuchać reprodukcji wielkich koncertów.

Pozdrawiam!

Maddalena

Dziękuję Ci za przeczytanie mojego artykułu!

Starałam się włożyć w niego całe moje serce, bo napisałam go z myślą o Tobie!

Jeżeli uważasz, że przydałby się jeszcze komuś innemu, zapraszam do udostępnienia. Będzie mi też miło jeżeli zostawisz swój komentarz tutaj na blogu, lub na Facebooku, na którym znajdziesz jeszcze więcej ciekawych treści!

Do bezpośredniego kontaktu zapraszam Cię przez e mail: wloskiwehikulczasu@gmail.com

Zobacz też

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *