Wśród deserów na bazie jabłka, strudel jest jednym z tych o najbardziej fascynującej historii. Godny spadkobierca tureckiej baklawy, na przestrzeni wieków „zaadoptowany” do europejskiej tradycji cukierniczej, stał się jednym z symboli Trentino Alto Adige.
Jego rozpływające się w ustach jabłkowe nadzienie, według tradycji przybrane być musi cieniutkim jak pergamin ciastem. Romantyczny, rozchodzący się z piekarnika zapach rodzynek, prażonych orzechów i cynamonu, z pewnością umili każdy zimowy wieczór.
Od Mezopotamii po Tyrol
Historię strudla można porównać do długiej podróży międzykontynentalnej. Jego dyfuzja w Europie jest w rzeczywistości wynikiem licznych wymian handlowych i kulinarnych. Najwcześniejsze dowody odnoszące się do deseru, zostały znalezione w niektórych dokumentach pochodzenia azjatyckiego. To już w manuskrypcie asyryjskim z VIII w. p.n.e. opisano danie z warstw ciasta francuskiego lub przaśnego chleba, orzechów i miodu.
To dzięki Jedwabnemu Szlakowi deser dotarł do Grecji, a następnie do Turcji, gdzie zainspirował narodziny dwóch przepisów: güllaç (lekkiego ciasta ze skrobi kukurydzianej wzbogaconej mlekiem, pestkami granatu, orzechami włoskimi i wodą różaną, które dziś spożywa się głównie podczas Ramadanu) oraz baklawy (ciasta z masłem, nasączonego syropem cytrynowym, miodem, przyprawami, z nadzieniem z suszonych owoców).
Kolejno deser powędrował na Węgry, które w 1699 r. stały się częścią cesarstwa austriackiego. W związku z tym, naturalnie rozprzestrzenił się na dziedzicznych ziemiach dynastii Habsburgów, w alpejskim regionie Trentino Alto-Adige, będącym częścią północnych Włoch.
Przepis
Potrzebne składniki na ciasto:
- 200 g mąki
- 3 łyżki cukru
- 80 ml wody
- 20 ml oleju
- 1 łyżeczka octu jabłkowego
- Szczypta soli
- 20 g masła
- 2 łyżki cukru pudru
Potrzebne składniki na farsz:
- 5 jabłek (najlepiej szare renety)
- 80 g cukru trzcinowego
- 80 g rodzynków
- 40 g orzeszków piniowych
- Skórka z 1 cytryny
- Sok z połowy cytryny
- 1 mały kieliszek rumu, koniaku lub grappy
- 60 g bułki tartej
- 30 g masła
- 1 łyżeczka cynamonu
Sposób przygotowania:
- Do dużej miski wsyp mąkę, cukier, dodaj szczyptę soli, wodę, olej i 1 łyżeczkę octu jabłkowego, który nada cieście elastyczność. Wszystko dokładnie zagnieć, aż masa będzie gładka, bez żadnych grudek. Odstaw ciasto do lodówki na około 30 min.
- Delikatnie upraż orzeszki piniowe.
- Na małej patelni rozpuść 30 g masła i podsmaż bułkę tartą.
- Obierz jabłka i pokrój je w plastry/kostki.
- Zetrzyj skórkę z cytryny. Wyciśnij do pokrojonych wcześniej jabłek sok z połowy cytryny, aby jabłka nie sczerniały.
- Kolejno dodaj do jabłek cukier, rodzynki, cynamon, kieliszek rumu/koniaku lub grappy i pół porcji usmażonej wcześniej bułki tartej. Wszystko dokładnie wymieszaj.
- Następnie wyjmij ciasto z lodówki i rozwałkuj je bardzo cienko na dużej ścierce posypanej odrobiną mąki.
- Kiedy ciasto będzie już rozwałkowane, na jego centralnej części rozsyp drugą część usmażonej wcześniej bułki tartej.
- Wzdłuż ciasta nałóż jabłkowe nadzienie (uformuj je w solidny prostokąt).
- Kolejno rozpocznij skrupulatne zawijanie ciasta, najlepiej przy pomocy ścierki. Pamiętaj aby nadzienie było szczelnie zamknięte.
- Ciasto nasmaruj rozpuszczonym masłem i nakłuj je delikatnie wykałaczką w wielu miejscach.
- Ciasto włóż do rozgrzanego do 180°C piekarnika przez około 40 min, aż ciasto się zrumieni.
- Wyjmij z piekarnika, posyp cukrem pudrem, pokrój i podawaj w towarzystwie gałki lodów waniliowych.
Smacznego!
Maddalena
Dziękuję Ci za przeczytanie mojego artykułu!
Starałam się włożyć w niego całe moje serce, bo napisałam go z myślą o Tobie!
Jeżeli uważasz, że przydałby się jeszcze komuś innemu, zapraszam do udostępnienia. Będzie mi też miło jeżeli zostawisz swój komentarz tutaj na blogu, lub na Facebooku, czy Instagramie, na których znajdziesz jeszcze więcej ciekawych treści!
Do bezpośredniego kontaktu zapraszam Cię przez e mail: wloskiwehikulczasu@gmail.com
