O mnie

Z wykształcenia jestem historykiem sztuki i menagerem kultury i mediów. Naukę ukończyłam w 2019 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. We Włoszech mieszkam od ponad 2 lat. W 2018 r. przyjechałam tutaj na studia i dwa specjalistyczne staże.

Obecnie mieszkam w Cusago – małej miejscowości pod Mediolanem, wraz z moim narzeczonym (Mediolańczykiem, a zarazem Sardyńczykiem), który od 7 lat jest moim ogromnym wsparciem.

Moje pasje to przede wszystkim: sztuka, ochrona dziedzictwa narodowego, fotografia, renowacja zabytkowych mebli, podróże i włoska kuchnia.

Włoski Wehikuł Czasu to mój autorski album fotograficzny, a także miejsce w sieci, w którym mogę podzielić się wszelkimi aspektami dotyczącymi mojej emigracją.

Filozofia bloga

Poprzez moje zamiłowanie do sztuki i humanistyczne wykształcenie, na blogu Włoski Wehikuł Czasu, skupiam się przede wszystkim na:

  • Wrażliwości na szeroko pojęte piękno
  • Wiadomościach z zakresu historii, historii sztuki i ochrony dóbr kultury
  • Prowadzeniu dokumentacji fotograficznej odwiedzanych przeze mnie zabytków
  • Pisaniu z zaangażowaniem i pasją

Jak rozpocząć współpracę?

Serdecznie zapraszam Cię do napisania do mnie na adres: wloskiwehikulczasu@gmail.com

Na jaką współpracę stawiam?

Jestem otwarta na wszelkie propozycje, a z racji na charakter bloga, moje kompetencje i zainteresowania, proponuję:

1. Pozyskiwanie materiałów naukowych (w tym archiwalnych), z zakresu historii, historii sztuki i ochrony dóbr kultury w północnych Włoszech.

2. Pisanie artykułów (głównie naukowych) z zakresu historii, historii sztuki, kultury, kuchni i turystyki we Włoszech.

3. Spacery po Mediolanie i okolicznych miejscowościach (np. Vigevano, Pavia, Monza).

4. Recenzje książek.

5. Promocje włoskich produktów, baz noclegowych i restauracji.

Gdzie o mnie pisali?

Nikt nie wyjdzie stąd zdrowy – artykuł autorstwa Jakuba Mirowskiego

Quo Vadis Italio – Gazeta Krakowska, artykuł autorstwa Marty Burzy

Gdzie wyjechać z Polski? Gdzie wyemigrować? Opinie Polaków z zagranicy – artykuł autorstwa Łukasza Mantiuka