La Maddalena to największa z 60 wysp lazurowego archipelagu, której powierzchnia obejmuje około 20 km². Na całym jej obwodzie podziwiać można aż 45 kilometrów, zapierających dech w piersiach widoków. Unikalne w skali archipelagu miasto o tej samej nazwie, zamieszkuje ponad jedenaście tysięcy mieszkańców.
Nazywana przez Rzymian ,,wyspą królików” harmonijnie łączy dziewiczą naturę, z tym co współczesne. Granity i porfiry wyznaczają poszarpane odcinki, zatoki i plaże, podczas gdy w głębi lądu znajdują się łagodne wzgórza, porośnięte śródziemnomorską roślinnością.
Miasto założone w 1770 r. jest jedynym zamieszkałym centrum administracyjnym archipelagu. XVIII-wieczne zabudowania wychodzą na brukowane uliczki centrum, takie jak ratusz, liczne pałace i kościół parafialny pw. Santa Maria Maddalena.
W małym, romantycznym porcie Cala Gavetta stoi kolumna z wizerunkiem Giuseppe Garibaldiego, który przez ostatnie 26 lat życia, mieszkał na znajdującej się rzut beretem Caprerze. W zakamarkach centrum odkryć można wiele maleńkich sklepików z regionalnymi produktami i oryginalnymi pamiątkami.
Ważny ośrodek militarny
La Maddalena przez długi czas była bazą Marynarki Wojennej, czego świadectwem jest muzeum Nino Lamboglia. Z racji na strategiczne położenie na Morzu Śródziemnym, w 1793 r. miała być przejęta przez armię francuską pod dowództwem młodego, korsykańskiego oficera Napoleona Bonaparte. Powstrzymała ją jednak flota enklawy, pod nadzorem Domenico Millelire.
Wyspa przyciągnęła również uwagę m.in. admirała Nelsona. Kilkakrotnie pojawiał się na wodach archipelagu La Maddalena ze swoją flotą, by kontrolować francuskie statki. Podczas jednego z ostatnich postojów, w ramach podziękowania za gościnność, podarował miastu srebrny krzyż i dwa świeczniki, które przechowywane są do dzisiaj w kościele parafialnym.
Przez długi czas była bazą włoskiej i amerykańskiej marynarki wojennej, definitywnie wycofanej z wyspy na początku 2008 roku. Amerykańskie okręty podwodne stacjonowały na Santo Stefano, czwartej co do wielkości wyspie archipelagu. Dziś w La Maddalena mieści się szkoła podoficerska i siedziba departamentu morskiego. W uroczych, ciasnych uliczkach spotkać można często przechadzających się, ubranych w śnieżnobiałe mundury młodych oficerów i początkujących marynarzy.
Jak dopłynąć
La Maddalena to miasto i wyspa górująca nad Palau, z którego dopłynąć można promem w około 15 – 20 minut. Kursuje on bardzo regularnie (2 x na godzinę). W porcie zakupić można bilety w cenie około 5 euro od osoby. Promem przetransportować można również samochód (cena w zależności od wielkości), dzięki któremu łatwo jest zwiedzić każdy zakamarek wysp La Maddalena, a także Caprera. Na tej stronie znajdziecie szczegóły na temat promu Delcomar.
Wietrzna wyspa cudu
Nazwa wyspy uwzględniona została dopiero w dokumentach z 1570 r. przez Gianfrancesco Fara. W języku hebrajskim Migdal/Magdal oznacza “wieżę”, wysoki punkt widokowy lub w tym przypadku, fort obronny, który chronił arkady i najstarsze mury miejskie miejscowości. W 1872 r. Giovanni Spano podkreślił obecność św. Marii Magdaleny na wyspie po śmierci Chrystusa.
W ewangeliach występują dokładnie trzy kobiety o tym imieniu. Są nimi:
* Maria z Magdali – opętana przez 7 demonów, uzdrowiona przez Jezusa, która była pierwszym świadkiem jego zmartwychwstania;
* Maria z Betanii – zamożna przyjaciółka rodziny Jezusa, która była świadkiem zmartwychwstania swego brata Łazarza;
* Maria Magdalena – anonimowa grzesznica, która drogocennym balsamem namaściła głowę i stopy Jezusa, obmyła je swoimi łzami i osuszyła długimi włosami, w domu Szymona faryzeusza w Galilei.
Wokół nazwy wyspy krążą liczne legendy, które związane są z postacią łączącą cechy trzech wymienionych wyżej kobiet – apostołek Chrystusa. Według wielu z z nich Maria Magdalena po śmierci Jezusa, udała się do południowej Francji, aby ewangelizować tamtejszą ludność i jej władców. Jednym z przystanków jej podróży była właśnie unikatowa wyspa. Jej apokryficzna historia ma również związek z życiem marsylskiej księżniczki.
Spodziewająca się dziecka, schorowana księżna Marsylii w drodze do Rzymu, została pochowana na ,,kamiennej i wietrznej” wyspie. Jednakże po dwóch latach matkę i syna odnaleziono żywych i zdrowych dzięki łasce św. Marii Magdaleny, której książę powierzył żonę i syna. Wydarzenie to określane jest również jako ,,Cud księcia Marsylii”.
22 lipiec
W święto św. Marii Magdaleny obchodzone dokładnie 22 lipca, corocznie organizowana jest uroczysta procesja łodzi, w której figura transportowana jest drogą morską, w obecności biskupa. Często realizowany jest również pokaz fajerwerków, który wieńczy to wydarzenie. Na uroczystość zjeżdżają się zazwyczaj zarówno miejscowi, jak i turyści z różnych zakątków świata.
Do ciekawostek należy również fakt, że na terenie Sardynii znajdują się aż 24 kościoły poświęcone św. Marii Magdalenie. Dodatkowo wiele wysp, wysepek, fortów i baszt, nosi właśnie jej imię.
Pozdrawiam!
Maddalena
Dziękuję Ci za przeczytanie mojego artykułu!
Starałam się włożyć w niego całe moje serce, bo napisałam go z myślą o Tobie!
Jeżeli uważasz, że przydałby się jeszcze komuś innemu, zapraszam do udostępnienia. Będzie mi też miło jeżeli zostawisz swój komentarz tutaj na blogu, lub na Facebooku, czy Instagramie, na których znajdziesz jeszcze więcej ciekawych treści!
Do bezpośredniego kontaktu zapraszam Cię przez e mail: wloskiwehikulczasu@gmail.com
