SARDYNIA

Grotte di Nettuno – najpiękniejsze jaskinie okolic Alghero

Klejnot w basenie morza Śródziemnego 

Jaskinie Neptuna znajdujące się tuż po północno-zachodniej stronie cypla Capo Caccia, w pobliżu Alghero, stanowią jeden z najbardziej fascynujących klejnotów przyrody w całym basenie Morza Śródziemnego. Podziemne groty powstały dzięki niesamowitej sile natury i są jednymi z najpiękniejszych jaskiń w Europie. Dedykowane rzymskiemu bogu mórz Neptunowi, odkryte zostały przypadkowo przez jednego z rybaków, już w XVIII w. Od tego momentu zaczęły być penetrowane i odwiedzane zarówno przez naukowców, jak i rządnych piękna podróżników.

Wizyty w jaskiniach

Co najmniej przez 150 lat wizyty w jaskiniach odbywały się wyłącznie drogą morską, jedynie w okresie letnim i często z niepewnym skutkiem. Wszystko ze względu na zmienne warunki pogodowe, które z racji na brak technologicznych udogodnień, trudno było przewidzieć.

W pierwszej połowie XVIII w. rosnąca popularność Grotte di Nettuno przyciągnęła sławnych gości, w tym książąt i królów. Był tam m. in. Carlo Alberto di Savoia, który odwiedził jaskinię aż trzy razy, najpierw jako książę Carignano w 1829 r., a następnie jako król Sardynii w 1841 i 1843 r. Wyryte na pamiątkę pierwszych dwóch wizyt marmurowe tabliczki, znajdują się w Sala della Reggia (w j. polskim “w Sali Królewskiej”). Do wybitnych gości tego miejsca należy również angielski kapitan William Henry Smith, który sporządził pierwszy plan początkowej części jaskini, książę Buckingham, wielki geograf Sardynii Alberto Lamarmora, baron Maltzan, pisarz Sassari Enrico Costa, który poświęcił tematyce jaskini jedną ze swoich książek. 

Latem odbywały się tam niesamowite wizyty, tzw. Antro di Nettuno, z nocnym odpływem licznych łodzi z portu w Alghero. Brało w nich udział wiele osób, które przypływały tuż do wejścia do jaskiń, a następnie przesiadały się do małych barek, które przepływały wzdłuż jeziora Lamarmora, aż do wewnętrznej plaży. Oświetleniem w tamtych czasach były tysiące świec, które wcześniej ustawiali i zapalali żeglarze. Nietrudno zgadnąć jak magiczną atmosferę, tworzyły te migoczące płomienie. Dzięki grze cieni pobudzały wyobraźnię odwiedzających, którzy dostrzegali przeróżne formy, przy pomocy kołyszących się odbić na czystych wodach jeziora. 

Realizacja prac związanych z otwarciem jaskini dla publiczności i jej elektrycznym oświetleniem nastąpiła po 1954 roku, podczas których zbudowano Escala del Cabirol, umożliwiając tym samym dostęp do jaskiń z lądu, przy pomocy 656 schodów prowadzących przez strome urwisko Capo Caccia. 

Raj dla geologów i marzycieli

Jaskinie ciągną się około 4 km, ale wizyta odbywa się na pierwszych 1000 metrach. W ich wnętrzu spotkać można liczne stalaktyty i stalagmity (UWAGA! nie należy ich dotykać, ponieważ tym sposobem automatycznie zatrzymujemy proces twórczy, proces ich rośnięcia). Stalaktyty i stalagmity przez tysiące lat tworzyły niezwykłe rzeźby i kształty, które na przestrzeni lat ulegały wielu przemianom, głównie przez naiwnego odkrywcę, który wpłynął na ich obecny wygląd. 

Wejście do grot jest porośnięte roślinnością i różnymi formacjami skalnymi. Kolumny do 9 metrów prowadzą do czystych wód jeziora Lamarmora, akwenu o głębokości 9 metrów, szerokości 25 metrów i długości około 100 metrów, zasilanego przez samo morze. Pośrodku stoi Acquasantiera, stalagmit, który stanowi wodopój dla ptaków. 

Spacerując po różnych formacjach o niewiarygodnych kształtach, dochodzi się do Sala delle Rovine i Sala della Reggia. Sala delle Rovine (w j. polskim “Sala Ruin”) nazywa się tak z powodu oszpeceń, jakich dokonali nieostrożni odwiedzający. Natomiast w Sala della Reggia (w j. polskim “w Sali Królewskiej”) można podziwiać prawdziwy spektakl natury, osiemnastometrową kolumnę, która wznosi się aż do sklepienia, tworząc dwa łuki.

Następnie dotrzeć można do sekretnej plaży o nazwie Spiaggia dei Ciottolini (w j. polskim “Plaża Kamyczków”), ponieważ w przeszłości była ona pokryta małymi kamieniami. Kolejno odwiedzić należy Salę Smitha, która nazywana jest też jako Sala dell’Organo (w j. polskim “Sala Organów”), gdyż powstałe w niej formacje skalne przypominają rurki organowe. W jaskiniach podziwiać można również Sala delle Trine e dei Merletti (w j. polskim “Salę Koronek”), z której rozpościera się widok na Salę Królewską, jezioro i plażę. 

Grotte di Nettuno są połączone z innymi wnękami, w których znaleziono ślady osadnictwa z epoki neolitu. Ich wnętrze jest tak bardzo oryginalne, że stało się scenografią do scen z horroru L’isola degli uomini pesce (w j. polskim „Wyspa mężczyzn ryb”).

Jak można się tam dostać 

Do jaskiń można dostać się przede wszystkim w dniach, w których warunki atmosferyczne na to pozwalają, szczególnie w okresie letnim. Łodzie turystyczne, biura organizujące tego typu wycieczki, wypływają przede wszystkim z Alghero, skąd podziwiać można zabytkowy port z morza, jak i z molo Cala Dargunara w Porto Conte. Dobrym pomysłem jest również dotarcie do grot spacerem, posługując się Scalinata del Capriolo (w j. polskim “Schodami Kozła”). Mowa tutaj o 656 schodach, schodzących wzdłuż masywu Capo Caccia, dzięki którym podziwiać można zapierające w piersiach widoki. Wszystkie wizyty spektakularnych wnętrz, odbywają się w towarzystwie przewodników. 

W drogę!

Maddalena

Dziękuję Ci za przeczytanie mojego artykułu!

Starałam się włożyć w niego całe moje serce, bo napisałam go z myślą o Tobie!

Jeżeli uważasz, że przydałby się jeszcze komuś innemu, zapraszam do udostępnienia. Będzie mi też miło jeżeli zostawisz swój komentarz tutaj na blogu, lub na Facebooku, na którym znajdziesz jeszcze więcej ciekawych treści!

Do bezpośredniego kontaktu zapraszam Cię przez e mail: wloskiwehikulczasu@gmail.com

Zobacz też

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *