Włoskie aperitivo i jego tajniki

Barwne, świeże i niezbyt alkoholowe koktajle, od długiego czasu królują na spotkaniach rozrywkowych Włochów. Ci vediamo per un ape? – Spotkamy się na aperitivo?, to chyba jedno z najpopularniejszych pytań wśród mieszkańców Półwyspu Apenińskiego, szczególnie w okolicach weekendu.

To swoisty rytuał, który w Italii odgrywa bardzo ważną rolę w życiu kulturalnym i towarzyskim Włochów. Poza tym pobudza apetyt przed lunchem, czy kolacją, a w myśl dolce vita zdecydowanie poprawia humor i samopoczucie.

Początki aperitivo

Aperitivo ma swoje początki już w XVII w., kiedy to popularne stało się Grand Tour. Podróże najczęściej na Półwysep Apeniński i do Francji, były popularne wśród dobrze sytuowanych artystów, arystokratów i intelektualistów. Ich celem było dokształcanie się, poszukiwanie natchnienia i chłonięcie kultury przepełnionych sztuką krajów.

W XIX w. uczestnicy tych wielkich wypraw, zaczęli spotykać się przed głównymi posiłkami na lampkę niezbyt mocnego alkoholu, zgryzaną drobnymi przekąskami. To właśnie ten zwyczaj zapoczątkował modę na dzisiejsze aperitivo. Ich protagonistami byli m. in sam Mozart, czy Goethe, którzy dotarli aż na Sycylię!

Pochodzenie słowa

Nazwa aperitivo pochodzi od łacińskiego wyrażenia aperire, które oznacza „otwierać”. W Italii oznacza to otwarcie celebracji posiłku i samego wieczoru. Chodzi tutaj o miłe, towarzyskie spotkanie, zazwyczaj przed kolacją, niżeli o wspólne wypicie ogromnej ilości alkoholu. Bardzo często bary oprócz drinków, serwują również drobne przekąski w formie szwedzkiego stołu.

Historia Spritz’a

Charakterystyczna nazwa najpopularniejszego na aperitivo Spritz’a, ma tak na prawdę korzenie włosko-austriackie. Receptura drinka powstała podczas dominacji austriackiej we włoskich regionach Lombardia i Wenecja Euganejska, między końcem XVIII, a początkiem XIX wieku. Żołnierze, którzy nie byli przyzwyczajeni do wysokich temperatur, skarżyli się na ogromne pragnienie, które zazwyczaj zaspokajali swoim ulubionym piwem. Jednak wtedy nie mieli do niego dostępu! Tym samym raczyli się lokalnymi winami, które bardzo szybko uderzały im do głowy.

Aby je rozrzedzić wpadli na pomysł pomieszania go z wodą gazowaną! Tego typu mikstura dla wielu Włochów to wręcz świętokradztwo, które ewidentnie osłabia wyrazisty smak starannie wytwarzanego wina.

Niemiecki czasownik spritzen oznacza dokładnie ,,pstrykać”, a pierwszy Spritz składał się właśnie z białego wina spryskanego wodą sodową. Do dzisiaj w regionie Friuli-Wenecja Julijska, podawany jest właśnie w tej postaci.

Pierwsza ewolucja miała miejsce na początku XX wieku, kiedy to innowacyjne syfony do wody Seltz, stały się popularne i były alternatywą dla wody gazowanej. Koktajl jaki znamy dzisiaj, narodził się dopiero w latach 20. XX wieku, kiedy to drinka zabarwiono pomarańczowym, gorzkim likierem typu bitter.

Tradycyjny przepis na Spritz’a

Każde miasto na terenie Wenecji Euganejskiej i Friuli – Wenecji Julijskiej, ma własną recepturę na Spritz’a. W Padwie robiony jest na bazie białego wina musującego, w Wenecji na białym winie bez bąbelków, w Trevisio z Prosecco, a w Udine z Tokajem. Istnieją tak na prawdę dwie tradycyjne wersje tego drinka:

Spritz wenecki

• 1/3 likieru bitter
• 1/3 białego wina musującego
• 1/3 wody sodowej
• 1 plaster pomarańczy
• Lód

Aperol Spritz

• 3 części Prosecco
• 2 części Aperola
• 1 część wody sodowej
• 1 plaster pomarańczy
• Lód

Aby go przygotować napełnij kieliszek lodem, wlej wino, likier/Aperol, a na koniec wodę lub seltzer. Koktajl udekoruj plastrem pomarańczy i gotowe!

Co to właściwie ten Aperol?

Przepis na Aperol został wymyślony na początku XX wieku przez właściciela gorzelni znajdującej się w Bassano del Grappa (prowincja miasta Vicenza) – Giuseppe Barbieriego. Następnie zaprezentowano go oficjalnie przy okazji pierwszych targów w Padwie 21 lipca 1919 r.

Od samego początku Aperol miał charakterystyczny pomarańczowy kolor, widoczny również na wszelkiego rodzaju kampaniach reklamowych już w latach 20. W skład mieszanki wchodzą: napar z gorzkiej i słodkiej pomarańczy, rabarbaru oraz rozmaite rodzaje ziół. Szczegółowy przepis trzymany jest podobno w sekrecie! Smak likieru jest nieco gorzki, ziołowy i solo raczej nie przypadnie do gustu każdemu. W połączeniu z delikatnym, musującym winem traci jednak swój gorzki posmak, nabierając lekkości i finezji.

Od początku XXI wieku zwiększono produkcję Aperolu, rozszerzając ją również na Niemcy i Austrię. Pierwotna firma wytwarzająca sławny trunek, w 2003 r. przeszła na własność Grupy Campari.

• 

Spritz i IBA

Tradycyjna receptura na Spritz’a znajduje się również na liście IBA – International Bartenders Association. To międzynarodowa organizacja, której celem jest reprezentowanie barmanów z całego świata.

IBA została założona 24 lutego 1951 r. w Saloon Grand Hotel w Torquay w Wielkiej Brytanii, przez siedem stowarzyszeń barmanów z Anglii, Danii, Włoch, Holandii, Szwecji, Francji i Szwajcarii.

2 listopada 1960 r. podczas dorocznego kongresu, który odbył się w Paryżu w hotelu Scribe, włoski barman Antonio Zola zaproponował pomysł na oficjalną książkę zawierającą przepisy na około 80 koktajli, prosząc przedstawicieli każdego komitetu narodowego o wyszczególnienie receptury, najbardziej reprezentatywnej dla konkretnego narodu.

10 cennych rad na włoskie aperitivo

1. GODZINA – aperitivo serwowane jest zazwyczaj w godzinach od 11-12:30, ale najczęściej od 18-21, z obficie zastawionym szwedzkim stołem.
2. JEDEN DRINK – zamów jednego drinka, a listę opcji znajdziesz poniżej. Nie musi to być tylko i wyłącznie klasyczny Spritz.
3. HAPPY HOUR I JESZ ILE CHCESZ – w dużych miastach takich jak np. Mediolan, w wielu lokalach w godzinach wieczornych, organizowane są suto zastawione stoły szwedzkie, z których jeść można do woli, kupując tylko jednego drinka.
4. NIE ZOSTAWIAJ NICZEGO NA TALERZYKU – w trakcie happy hour możesz zjeść ile chcesz, ale nie zostawiaj niczego na talerzyku, ponieważ marnując jedzenie możesz dopłacić dodatkowe 10 €. W tej zasadzie chodzi głównie o szacunek do jedzenia!
5. BONUS DO DRINKA – w przypadku gdy w knajpie nie ma szwedzkiego stołu, nie zdziw się jeśli do koktajlu dostaniesz dodatkowy bonus w postaci drobnych przekąsek, takich jak np. taralli, oliwki, frytki, małe kanapeczki, chipsy itp. Są to zazwyczaj niepłatne dodatki, które rzadko kosztować Cię mogą symboliczne 1-2 €.
6. SAMOOBSŁUGA – sam się obsługujesz, a zamówienie u kelnera składasz jedynie na drinka. Przed wejściem do baru/knajpy poczekaj też, aż zostanie Ci przydzielony konkretny stolik.
7. NAJPIERW SŁONE, POTEM SŁODKIE – we Włoszech najpierw spożywa się potrawy słone, a dopiero potem deser (w Polsce często jest jednak na odwrót). Jeżeli deser jeszcze nie wjechał poczekaj na niego!
8. CENA – za wszystko zapłacisz około 10 € od osoby. W przypadku gdy w knajpie nie ma stołu szwedzkiego, płaci się zazwyczaj 5-7 €.
9. GDZIE – aperitivo serwowane jest zarówno w restauracjach, jak i w dużej mierze w barach. Po listę najlepszych mediolańskich knajp na aperitivo wpadnij do Och Milano!
10. REZERWACJA – jeśli na aperitivo wybierasz się dużą grupą znajomych, obowiązkowo zarezerwuj stolik.

8 popularnych drinków idealnych na aperitivo

1. Spritz/Aperol Spritz – najbardziej tradycyjny.
2. Corochinato – słynne w regionie Liguria, aromatyzowane wino, które w karcie występuje najczęściej pod nazwą aperitivo ligure – corochinato. Wytwarzane jest według XIX-wiecznej receptury, z różnego rodzaju przyprawami i ziołami.
3. Spritz Hugo – najnowocześniejsza odmiana Spritz’a. Składa się z Prosecco, syropu z czarnego bzu i mięty. Świeży drink idealny na lato.
4. Martini – prawdziwa ikona aperitivo, niezależnie od wersji: białe, różowe, czerwone, idealne jest do każdej słonej przekąski.
5. Americano – klasyk, który nie ma w sobie nic amerykańskiego. Składa się z Campari, czerwonego wermutu i wody sodowej. Jego nazwa pochodzi od sławnego boksera Primo Carnera, który walczył na amerykańskich ringach.
6. Negroni – to również jeden z najpopularniejszych koktajli ostatnich lat. Wynaleziony w latach 20. XX w., został niedawno odkryty na nowo. To odmiana Americano, gdzie gin zastępuje wodę sodową. Istnieje również Negroni Sbagliato, w którym wino musujące zastępuje gin i dzięki temu drink jest zdecydowanie lżejszy.
7. Moscow Mulle – drink na bazie wódki, soku z limonki i piwa imbirowego. Został wynaleziony w 1941 r. w Los Angeles w Kalifornii, przez Johna G. Martina i Jacka Morgana. W tym czasie wódka kojarzona ze Związkiem Radzieckim, nie była zbyt popularna w Stanach Zjednoczonych. Tym samym John G. Martin szukał sposobu na jej zareklamowanie, a Morgan próbował spopularyzować produkcję swojego piwa imbirowego.
8. Mojito – to letni klasyk, ale dopasowuje się do każdej pory roku. Robi się go na bazie białego rumu, brązowego cukru, mięty i soku z limonki.

Wszystkie drinki podawane są oczywiście z dużą ilością lodu, przyozdobione często plastrem pomarańczy, czy skórką z limonki.

Pozdrawiam!

Maddalena

Dziękuję Ci za przeczytanie mojego artykułu!

Starałam się włożyć w niego całe moje serce, bo napisałam go z myślą o Tobie!

Jeżeli uważasz, że przydałby się jeszcze komuś innemu, zapraszam do udostępnienia. Będzie mi też miło jeżeli zostawisz swój komentarz tutaj na blogu, lub na Facebooku, czy Instagramie, na których znajdziesz jeszcze więcej ciekawych treści!

Do bezpośredniego kontaktu zapraszam Cię przez e mail: wloskiwehikulczasu@gmail.com