Jeśli Bóg stworzył prototyp raju na ziemi, to jest nim Archipelag La Maddalena…
Na odcinku morza między Sardynią, a Korsyką znanym jako Bocche di Bonifacio, znajdują się liczne wyspy i wysepki otoczone turkusowym morzem. Tworzą jeden z najbardziej niesamowitych krajobrazów na świecie, który ze względu na swoje walory przyrodnicze jest objęty szczególną ochroną.
Założony w 1994 roku, pierwszy na Sardynii, Park Narodowy Archipelagu la Maddalena rozciąga się na lądzie i morzu na ponad 20 000 hektarów. Obejmuje 180 kilometrów wybrzeża, w tym ponad 60 wysp, dużych i małych, granitowych i łupkowych, ukształtowanych przez wiatr i prądy. Zatoki tworzą niezliczoną ilość maleńkich plaż, kolory morza są niepowtarzalne, skały ukształtowane jako pomniki przyrody, a dno morskie to raj dla nurków. Podziwiać w nim można prawie tysiąc gatunków roślin, a także zwierząt, takich jak delfiny, walenie, a nawet żółwie morskie.
Vagabondo Tours
Nasza wyprawa rozpoczyna się w miejscowości Palau, z której kierujemy się w stronę wyspy La Maddalena. Aby zwiedzić archipelag zdecydować się można na wycieczkę również bezpośrednio z wyspy La Maddalena, Porto Cervo i Santa Teresa Gallura. Osobiście wybrałam rejs z biurem Vagabondo Tours, który proponuje różnego rodzaju taryfy, w zależności od długości i liczby odwiedzonych punktów.
Udajemy się w kierunku mostu łączącego La Maddalena z Caprerą. Most to symboliczna brama do świata cudów, który spowity jest błękitem, lazurem i szmaragdem.
Dopływamy do pierwszego postoju…
1. Piscine del Capitano – Cala Garibaldi
Cala Garibaldi zajmuje północno-zachodnie wybrzeże Caprery (drugiej co do wielkości wyspy w Parku Narodowym), naprzeciwko małej wyspy Giardinelli. Nazwa zatoki wywodzi się od włoskiego rewolucjonisty, żołnierza i polityka Giuseppe Garibaldi, który ostatnie lata swojego życia spędził na wyspie. W małym porcie cumował statki, aby następnie dostać się na wyspę.
W jego okolicach znajduje się plaża z drobnym, złotym piaskiem, z krystaliczną i przejrzystą wodą oraz łagodnie opadającym dnem morskim. Zatoka tworzy wśród skał małe, naturalne baseny.
Otaczają ją obszerne, jasne skały, pokryte intensywną zielenią śródziemnomorskich zarośli, która kontrastuje z jasnymi i opalizującymi odcieniami morza, szmaragdową zielenią, błękitem i turkusem. Na północ od plaży znajdują się dwie inne zatoczki chronione różowymi skałami, zwane Cala Serena. Z kolei na płaskim zachodnim wybrzeżu Caprery, nie można również przegapić Cala Napoletana.
Następnie zatrzymujemy się chyba w najbardziej zdumiewającym miejscu całego rejsu w….
2. Sardyńskim Tahiti – Cala Coticcio
W północno-wschodniej części wyspy Caprera o chropowatym i bardziej stromym brzegu, znajduje się Cala Coticcio – Sardyńskie Tahiti. To jedna z najpiękniejszych zatoczek w Parku Narodowym la Maddalena. Znajdujące się przy niej plaże są malutkie i białe, niemal olśniewające, a odcienie krystalicznego morza obramowane są różowymi skałami i śródziemnomorskimi krzewami. To miejsce to też autentyczne akwarium z wieloma gatunkami ryb i rozgwiazd, idealne dla miłośników nurkowania.
Dotrzeć do niej można drogą morską, łodziami organizującymi wycieczki po archipelagu, a także drogą lądową, częściowo nieutwierdzoną ścieżką trekkingową. Należy jednak pamiętać, że aby dojść do wielu plaż należy zaopatrzyć się w dobre buty trekkingowe i wodę, a także skorzystać z usługi miejscowego przewodnika. Trzeba też oczywiście przestrzegać zasad panujących w Parku Narodowym (zakaz zbaczania ze szlaku, wspinania się po wydmach, śmiecenia, niszczenia fauny i flory itp.).
W okolicach Cala Coticcio, na południowy wschód, znajdują się również wspaniała plaża Wraku – Spiaggia del Relitto, a także Cala Portese (lub I Due Mari). Do plaż łato jest dojechać samochodem. W okolicy znajdują się też parkingi.
Tego się nie spodziewaliście…
3. La fortezza Bastiani – Punta Rossa
Forteca Punta Rossa to jeden z najbardziej fascynujących zespołów architektonicznych II wojny światowej. Znajduje się się dokładnie na najbardziej oddalonym na południe punkcie półwyspu Caprera. To zabytkowy, wojskowy magazyn prochowy, który służył do zaopatrzenia statków i łodzi w amunicję, a także stanowił strategiczny punkt ruchu morskiego miedzy Sardynią, a Korsyką od XVIII w.
To stąd strzelano z armat, podnoszonych dzięki pompie wodnej, które miały aż 20 km zasięg!
Duży kompleks rozciąga się na wąskim pasie lądu przez około półtora kilometra i doskonale dopasowuje się do twardego, skalistego ukształtowania małego półwyspu. Po wejściu widać posterunki z kuloodpornymi szybami, ogromne hangary i opuszczone magazyny.
Okulary, zardzewiałe części, a nawet elementy radiowe leżą na ziemi razem z wszelkiego rodzaju szmatami, warstwami współczesności i przeszłości, które łączą się w pogmatwany sposób w apokaliptyczny scenariusz. Kontynuując wycieczkę można odwiedzić kwatery zwykłych żołnierzy z prysznicami, toaletami i zardzewiałymi łóżkami. Z domów oficerów, bardziej odosobnionych, podziwiać można zapierającą dech w piersiach szmaragdową panoramę.
4. Budelli – Cala Corsara
Cala Corsara to bukiet pięciu zatoczek, znajdujących się w północno-wschodniej części Sardynii. Są one tak malownicze, że aż nierealne. Znane są jako starożytna siedziba piratów, w której zakochać się można od pierwszego wejrzenia. Magiczne, urzekające dziką przyrodą, małymi wydmami porośniętymi liliami morskimi i chromatycznym kontrastem pomiędzy zielenią roślinności, zadziwiają granitem skał i niezliczonymi odcieniami morza, od turkusu po szmaragd, od lazuru po głęboki błękit. Niektóre granitowe skały zdumiewają ciekawymi kształtami, dziełem tysiącletniej erozji wiatru i morza. Zatokę tworzą cztery plaże z drobnym, białym piaskiem, prawie niewyczuwalnym pod stopami.
To Cala Corsara, mała rajska zatoka na południowym wybrzeżu wyspy Spargi (trzeciej co do wielkości), jedna z najjaśniejszych pereł Parku Narodowego Archipelagu la Maddalena, nazwana została niejednokrotnie najpiękniejszą plażą we Włoszech. Dostać się do niej można jedynie łodzią i chyba głównie dlatego wydaje się być aż tak surrealistyczna.
Znajdująca się w okolicy jedyna w swoim rodzaju Spiaggia Rosa – słynna różowa plaża, oblegana jest przez zatrzymujące się przy niej statki i jachty. Nie można jej jednak odwiedzić, ponieważ zamknięto ją dla turystów. To od dziesięcioleci barbarzyńsko wywożono z niej, jedyny w swoim rodzaju różowy piasek. Jego odcień zawdzięczamy szkielecikom małego mikroorganizmu o nazwie Miniacina miniacea, który zabarwił to niesamowite miejsce.
Żegnając spowitą różem plażę, wracamy do Palau…
Pozdrawiam!
Maddalena
Dziękuję Ci za przeczytanie mojego artykułu!
Starałam się włożyć w niego całe moje serce, bo napisałam go z myślą o Tobie!
Jeżeli uważasz, że przydałby się jeszcze komuś innemu, zapraszam do udostępnienia. Będzie mi też miło jeżeli zostawisz swój komentarz tutaj na blogu, lub na Facebooku, czy Instagramie, na których znajdziesz jeszcze więcej ciekawych treści!
Do bezpośredniego kontaktu zapraszam Cię przez e mail: wloskiwehikulczasu@gmail.com
